Dinsdag 3 april

We hebben geluk: we kunnen uitslapen en worden pas rond 12u aan tafel verwacht. Tot onze grote verbazing staat er ons geen rijst, maar eieren, brood, vers fruit (mango, banaantjes) en crispy bacon te wachten.
Met een volle maag trekken we het Filippijnse land in op weg naar het secundair ziekenhuis van Lagawe. In de Filippijnen heeft men ziekenhuizen van level 1 (basic, primair), level 2 (quality, secundair), level 3 (excellent, tertiair) en level 4 (university). Het hoofd van de verpleging geeft ons een interessante rondleiding doorheen het drukke ziekenhuis. Algauw valt het ons op dat er heel wat verschillen zijn met onze ziekenhuizen. Zo zijn er meestal zalen die gedeeld worden door meer dan 10 patiënten, zeer veel familieleden die dag en nacht bij hun familielid waken.

Vervolgens krijgen we eventjes vrij in het centrum van Lagawe. We worden getrakteerd op een stevige,verkoelende stortbui. ;)

Om de dag af te sluiten worden we uitgenodigd bij de broer van onze buschauffeur, die ons hartelijk ontvangt in zijn huis. Aan eten geen gebrek!

Op het menu: hond (soep, vel, bouillion),gegrilde melkvis, gefrituurde varkensvel en nog enkele stoofpotjes waar we de inhoud niet direct van kunnen thuiswijzen. Iedereen proeft en het smaakt! 



Before



After

 

Geen Filippino's zonder karaoke en San Miguels. We smeren de kelen en tonen ons (al dan niet) zangtalent aan de Filippino's.

Na een onvergetelijke avond trekken we terug naar Bayombong. Onderweg worden we verrast met een kokostaart, Buko pie. Heerlijk!
Aangekomen aan de universiteit, merken we dat het sluiten van de deuren nog even wennen is. Zo sluiten de jongens zichzelf buiten en moet de security via het dak de deur ontgrendelen. Mission accomplished!

Moe maar voldaan vallen we als een blok in slaap!

Ingat!

Kira en Stephanie



Quote van de dag:
Jeroen tegen fruitverkoopster in Lagawe. "What kind of apple is this?"
Verkoopster: "They call it a pear..."